ευρύεδρος

εὐρύεδρος, -ον (Α)

αυτός που έχει πλατιά έδρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευρυ-* + -εδρος (< έδρα), πρβλ. οκτά-εδρος, πρό-εδρος].